Najlepsza scena to ta, gdy ojciec Joanny podnosi ją nieprzytomną na ręce z wypadku rowerowego i niesie do szpitala :D myślałam, że się nie opanuję nigdy ze śmiechu :D:D:D boże, uchroń mnie od takich kochanych rodziców.
Pomijając ten fakt, jeszcze kilka scen było, że żal tyłek ściskał, ale ogólnie film przyjemny. Nieco ponad średnią "polską produkcją" ;)